Boże Narodzenie obchodzone jest w wielu miejscach na świecie – 24 lub 25 grudnia, w zależności od przyjętego kalendarza chrześcijanie na całym globie gromadzą się w swoich domach z najbliższą rodziną, aby uczcić ten wyjątkowy czas. W jaki sposób świętują mieszkańcy Europy, Azji i obu Ameryk?

Tradycje bożonarodzeniowe w Europie

Mimo, iż w zdecydowanej większości państw europejskich, Boże Narodzenie obecne jest w rocznym kalendarzu to w różnych częściach kontynentu przybiera ono różną formę. W Szwecji istnieje wiele świątecznych tradycji, które rozpoczynają się już 13 grudnia od obchodów Dnia Świętej Łucji. Od początku miesiąca na głównych miejskich placach pojawiają się wysokie na trzynaście metrów drewniane kozy, które są tamtejszym symbolem. W norweskich domach mieszkańcy w przeddzień uroczystości chowają wszystkie miotły w obawie przed czarownicami, chcącymi je wykraść. W Islandii prezenty dzieciom podrzucają górscy chłopcy. Trzynastu młodzieńców lubiących psoty, w okresie świątecznym schodzi z gór i w nocy podkłada podarunki do wystawionych za okno dziecięcych bucików. Na południu Europy, we Włoszech, Francji i Hiszpanii zamiast choinek w domach królują okazałe szopki – to ważny element przygotowań. Dodatkowo na Półwyspie Iberyjskim istotną tradycją jest udział w pasterce oraz zabawa do białego rana z rodziną i przyjaciółmi. Potrawy serwowane w tej części kontynentu obfitują głównie w ryby, ponadto w centralnej Francji prawdziwymi uroczystymi przysmakami są ostrygi i jadalne kasztany. U naszych zachodnich sąsiadów szczególnie doceniane są ogórki. Na niemieckich choinkach często można spotkać dekoracje właśnie w kształcie tych zielonych warzyw. W Austrii natomiast oprócz Świętego Mikołaja pojawia się także postać Krampusa – złego brata, który w dzień Bożego Narodzenia chodzi ulicami miast i straszy dzieci. Ponadto w ojczyźnie jodłowania narodziła się jedna z najpiękniejszych kolęd, uwielbiana przez miliony, przetłumaczona na ponad 140 języków – Cicha Noc. Do tradycyjnego menu należą tam głównie dania z pieczonej kaczki.

Gwiazdka w Ameryce Południowej i Północnej

W Toronto, stolicy Kanady, co roku budowana jest gigantyczna choinka przy miejskim ratuszu zdobiona przez ponad 300 tysięcy lampek, a do tego odbywają się rozmaite świetlne pokazy. Przy drzewku rozlewane jest lodowisko, na którym mieszkańcy oddają się ulubionemu kanadyjskiemu sportowi – łyżwiarstwu. W Meksyku na pograniczu Ameryki Południowej i Północnej, okres świąteczny rozpoczyna się wspomnieniem Matki Boskiej z Guadelupe. Z tej okazji wszyscy wystawiają przed swoje domy lampiony, zrobione z papierowych torebek i wysokich świec. Podobny zwyczaj zachował się w Kolumbii, gdzie ma swoją nazwę Día de las Velitas, czyli Dzień Małych Świeczek. W sąsiedniej Wenezueli, jej mieszkańcy jako jedyni na świecie w uroczystym czasie zmierzają tłumnie do kościołów na rolkach. Zwyczaj jest tak popularny, że w Caracas zamykane są ulice dla ruchu samochodowego, aby ułatwić wiernym dotarcie do świątyni.

Boże Narodzenie w Azji i Australii

W Australii okres świąt Bożego Narodzenia przypada na miesiące wakacyjne, dlatego tamtejsze uroczystości znacznie różnią się od europejskich. Ze względu na panującą tam wysoką temperaturę nikt nie przygotowuje wykwintnych kolacji w domu – popularnym zwyczajem jest wspólne kolędowanie w centrum miast i surfing na lokalnej plaży. Podobny gorący klimat panuje również na Filipinach, więc mieszkańcy wymyślili własny, oryginalny sposób na spędzanie czasu. Organizują konkurs na największy i najpiękniejszy lampion. Zwycięzcy z ostatnich lat przygotowali ozdobę mającą prawie 10 metrów wysokości. W Chinach i Japonii popularne jest rodzinne odwiedzanie restauracji, ponieważ w obu krajach nie dominuje chrześcijaństwo. Święto obchodzone jest raczej jako zapożyczenie od kultur zachodnich i tak Chińczycy wybierają się tłumnie na karaoke, a Japończycy na kubełek, pełen kawałków kurczaka z KFC. Innym państwem, które nie ma podstaw do świętowania pod koniec grudnia są Indie – tam także pojawia się naśladownictwo spowodowane wieloletnim okresem brytyjskiego kolonializmu. Hindusi jednak zamiast dekorować klasyczny zielony świerk, o którego w ich klimacie dość trudno, przyozdabiają drzewka bananowe lub mangowe. Łączą w ten sposób wschodnie i zachodnie elementy kultur.

Popularne powiedzenie mówi, co kraj to obyczaj. Ta myśl sprawdza się także w stosunku do tradycji bożonarodzeniowych. Niezależnie od tego czy w Boże Narodzenie w Twoim mieście straszy się małe dzieci, buduje olbrzymią drewnianą kozę czy jeździ na rolkach pamiętaj, że najważniejsze jest spędzenie tego magicznego czasu z najbliższymi. Wszystkie tradycyjne i bardziej oryginalne zwyczaje prowadzą przecież do tego, aby przebywać z rodziną i przyjaciółmi, bo to jest w świętach najcenniejsze.